در شمال غربی مشهد در انتهای خيابان خواجه ربيع آرامگاه با شكوه خواجه ربيع واقع است. اين بنا به توصيه شيخ بهايی توسط شاه عباس صفوی در نيمه اول قرن هجري ساخته شده است.
نام خواجه ربيع در تاريخ ربيع بن خثيم است. او از طایفه بنیاسد و ساكن كوفه، از زمره زهّاد هشتگانه صدر اسلام و تابعین (كسانی كه صحابه پیامبر را درك كردهاند) و همچنین از یاران و سرداران حضرت علی بوده است. وي از اصحاب پيغمير اسلام و نيز از سرداران سپاه ۱۱ حضرت علي (ع) بوده است. وی ضمن ارادت به حضرت علی ظاهراً از خویشان معاویة بن ابوسفیان هم بوده است، بنابراین در سالهای پایانی خلافت حضرت علی و بروز اختلاف میان ایشان و معاویه، به قصد انزوا و دوری از نزاع طرفین عراق را به قصد ایران و خراسان ترك كرده است. او در سالهای پایانی عمر ساكن شهر نوغان (مركز ولایت توس در آن زمان) شده و بالاخره در سال ۶۳ ه.ق یا به روایتی دیگر در سال ۶۱ درگذشته و در یك فرسنگی شمال نوغان دفن گردیده است. مشهور است كه امام رضا هنگام سفر به خراسان در سالهای ۲۰۰ تا ۲۰۳ ه.ق قبر خواجه را زیارت كرده است.